ببینید من چه بازیگر خوبی هستم!
هنگامی‌که «هوشنگ گلمکانی» سردبیر مجله فیلم نیز در یادداشتی، مطلب «جلالی فخر» را مورد تایید قرار داد، کوره بحث و جدل بین منتقدان و حامد بهداد داغ تر شد. گلمکانی با اشاره به این که بازی این بازیگر در فیلم «دلخون»، همه اش اغراق و ادا و جلوه گری و خودنمایی است، نوشت:  چند سال بود می‌شنیدم «حامد بهداد بازیگر خوبی است»، اما هیچ وقت این «بازی خوب» را، در فیلم‌هایی که از او دیده ام درک نکرده بودم. این اواخر گفتند در «حس پنهان» به نقش یک آدم روانی غوغا کرده است. اما دیدم و نفهمیدم. گلمکانی ادامه داد:  بهداد در هر حرکتش فریاد می‌زند: «ببینید من چه بازیگر خوبی هستم! مرا تماشا کنید!» پیداست که او استعدادی دارد، اما بیشتر اغراق‌ها و خودنمایی‌ها و اداهاست که خود را نشان می‌دهد و اگر به این شیوه ادامه دهد، به جایی نمی‌رسد...

اطرافیان دل سوز بهداد باید به یاری اش بشتابند

بهداد در گفت وگو با روزنامه «وطن امروز» دلیل اصلی این انتقادها را «سوءتغذیه و کهولت سن صاحبان سخن» دانست و به این نکته اشاره کرد که به دلیل حب و بغض‌ها و کینه‌های شخصی، در جشنواره‌ها جایزه ای نگرفته است. همچنین وبلاگ‌های هوادار «بهداد» به این مطالب انتقادآمیز واکنش نشان دادند. آن‌ها معتقد بودند که یک عده از منتقدان «ضد بهداد» که با او پدرکشتگی دارند، علیه او توطئه کرده اند و می‌خواهند موفقیت‌هایش را زیرسوال ببرند. «امیر پوریا» نیز با نوشتن مطلبی در روزنامه «اعتماد» بحث‌های پیش آمده درباره «بهداد»  را، مصداق «سرک کشیدن دیگران به دل زندگی خصوصی» دانست. اشاره این منتقد به عکس‌هایی بود که در تمام آنها ژست‌ها و فیگورهایی نامعمول، از بهداد به چشم می‌خورد و به گفته او به تناسب ماهیت تخریبی مطلب، انتخاب شده بودند. مثل عکسی از بهداد که در میانه جلسه پرسش و پاسخ تئاتر «سگ-سکوت» به روی میز پریده بود یا عکسی که تصویر «مارلون براندو» را در دست گرفته و به دوربین نشان می‌دهد و... البته جلالی فخر در یادداشتی دیگر به بهداد این گونه پاسخ گفت:  اطرافیان دل سوز باید به جای شوخی‌هایی در حد معادل پنداری او با «براندو» و «دنیرو» و «پاچینو»، به یاری اش بشتابند و در گام نخست، آداب اجتماعی و بدیهیات مواجهه با احترام عمومی‌را به او بیاموزند.

ادامه در صفحات بعدی